Mijn naam is Wybe Visser, geboren op 18 januari 1973. Ik ben een geboren en getogen “Rypster” (Inwoner van Dronryp) en heb al op meerdere mooie plekjes van Dronryp mogen wonen. Inmiddels ben ik getrouwd en heb 2 kinderen. Sport is altijd een belangrijk onderdeel van mijn leven geweest. Zo begon ik als 6 jarige te voetballen, kaatsen en te volleyballen. Alles met een bal sprak mij aan en ik had er ook wel gevoel voor. In het kaatsen heb ik vooral de meeste successen geboekt. In het kaatsen kwam ik er wel achter dat het winnen van prijzen je niet aan komt waaien. Ik heb veel tijd gestoken in trainingstijd en dat was ook nodig want wanneer je minder talent hebt moet je dat compenseren met trainingsuren. Daar heb ik vooral mijn doorzettingsvermogen op de proef gesteld maar ook de wil om te slagen. Opgeven kwam in mijn persoonlijk woordenboek niet voor. Kan het linksom niet dan proberen we het rechtsom. Altijd opzoek naar verbetering. Records proberen te verbeteren en uitgaan van je eigen kracht. Ik leerde mezelf heel goed kennen en ik weet inmiddels waar mijn goede punten zitten maar ook heel goed waar mijn verbeterpunten zitten. Wanneer je anderen wil trainen, coachen of ontwikkelen begin je eerst met jezelf. Wanneer je weet wie jezelf bent, kun je anderen pas een spiegel voorhouden.
Wat mij het meeste is bijgebleven in het uitoefenen van deze prachtige sporten, is de gezelligheid en de verbinding op en rond de velden. Die verbinding heeft mij veel gebracht en heeft mij gevormd naar wie ik nu ben. Vroeger was ik een verlegen jongetje, moest mijn moeder mij regelmatig een duwtje in de rug geven om maar mee te gaan doen aan verschillende activiteiten. Na de middelbare school is daarin veel veranderd. Ik werd gewaardeerd voor de stappen die ik zette. Ik kreeg regelmatig een compliment voor hetgeen ik deed. En dat was niet altijd gericht op een sportprestatie maar ook als persoon zoals ik was. Daar kreeg ik zelfvertrouwen van! Mensen om mij heen omschrijven mij nu als een enthousiast, toegankelijk en benaderbaar persoon met humor, maar dat is gegroeid, dat kun je coachen, trainen of ontwikkelen. Maar laten we nu eens heel eerlijk zijn tegenover elkaar, “hoelang is het geleden dat u iemand een complimentje heeft gegeven”? ………. Het voelt zo fijn om een complimentje te krijgen, zo fijn om gewaardeerd te worden voor de activiteiten die je uitvoert. Of het nu gaat om activiteiten in de sport of in het bedrijfsleven, een compliment tovert een lach op je gezicht en zorgt voor meer plezier en op langere termijn ook voor meer resultaat. Dus laten we dan de stappen die we met elkaar zetten uitvoeren met een lach op ons gezicht en elkaars humor en gedrevenheid gebruiken om te verbeteren.
Omgaan met mensen heeft mij altijd getrokken. Het gesprek aangaan en erachter proberen te komen wat er achter een persoon zit en wat de persoon als drijfveer heeft in zijn/haar leven. Geweldig, om op die manier elkaar beter te leren kennen. Dat heeft mij in het bedrijfsleven veel gebracht. Eerst bij de deuren langs als routeverkoper van diepvriesproducten en later bij Friesland Campina en Ausnutria binnen de zuivel. Verliezen of verbeteringen inzichtelijk maken, met elkaar de noodzaak creëren of inzichtelijk maken om dingen anders te doen, slimmer te doen, met elkaar een plan van aanpak maken, draagvlak creëren bij stakeholders en vervolgens de verbetering implementeren. Een prachtig proces wat mij dagelijks inspireert en ook dagelijks graag mee bezig wil zijn. Vanuit een sportersmentaliteit kan ik op een enthousiaste manier mensen verbinden en samenbrengen om op die manier met elkaar te zorgen voor een prachtig resultaat.
Gaat u met mij deze verbinding aan en zorgen we samen voor resultaat? Ik kijk er naar uit!